رفقای نازنین
پیامهاتون رو خوندم
نمیشد تک تک جوابتون رو بدم,فقط اینو بدونید شما که سهله,یاد یکیایی میوفتم که اگه قرار بود بیست و چهار ساعت بهم وقت بدند تا یادشون بیوفتم عمرا توی خاطرم میومدند ....
اینجا هر لحظه یکی رو میبینی که شبیه یکی از دوستا,اشناها,فامیل هست,اینقدر که بعضیا رو دوباره و سه باره نگاه میکنم نکنه واقعا خودش باشه !
امیدوارم روزی تک تکتون بشه این سفر خیلی زودتر از اونی که فکرش رو میکنید
قبل از اومدن همه بهم میگفتن اخه با بچه چجوری همینجوری دارید میرید,راستش ته دل خودم هم یه جوری شده بود اما تا اینجای سفر همه چیز خیلی بهتر از تصوراتمونه,اللهم لک الحمد حمد الشاکرین
برچسب ها : سفرنامه عتبات ,
